ต้นศตวรรษที่ 16 ได้มีการหว่านเมล็ดพันธุ์แห่งพระวรสารของพระคริสตเจ้าในท่ามกลางชาวเวียดนาม และเมล็ดพันธุ์เหล่านี้เจริญเติบโตด้วยโลหิตของบรรดามรณสักขี และความชื่นชมยินดีฝ่ายจิตของบรรดาสัตบุรุษที่เพิ่งได้รับศีลล้างบาป ระหว่างศตวรรษที่ 17, 18 และ 19 โดยเฉพาะอย่างยิ่งในรัชสมัยของจักรพรรดิมินห์มาง (1820-1840 ) คริสตชนหลายคนได้รับสวมมงกุฎเป็นมรณสักขี บุคคลเหล่านี้ได้แก่บรรดาพระสังฆราช พระสงฆ์ นักบวชชายหญิงและฆราวาส พวกเขาได้รับความทุกข์ทรมานหลายรูปแบบ เพราะความเชื่อ ความสัตย์ซื่อต่อไม้กางเขนของพระคริสตเจ้า และเป็นพยานยืนยันถึงพระศาสนจักรของพระคริสตเจ้าและศาสนาเที่ยงแท้ บางคนถูกตัดศีรษะ บางคนถูกแขวนคอ บางคนถูกเผาทั้งเป็นหรือถูกเฆี่ยนจนตาย บางคนเสียชีวิตในระหว่างถูกจำคุก สมเด็จพระสันตะปาปา ยอห์น ปอลที่ 2 จึงได้ทรงประกาศแต่งตั้งมรณสักขี 103 องค์เป็นนักบุญเมื่อวันที่ 19 มิถุนายน ค.ศ.1988